سوالی از تلویزیون: چرا فیلم‌های خارجی را پخش می‌کنید وقتی مجبورید سانسورشان کنید؟
تاریخ انتشار: ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۵۰۳۵۶
آفتاب‌‌نیوز :
آخــر هفته‌ای کـه گـذشـت، تلویزیون مانند دیگر ایــام تعطیلات فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی پرشماری را روانه آنتن برد. آثاری که بعضی جدید و اغلب قدیمی بودند اما نکته‌ای که در شمار قابل توجهی از فیلم‌ها مشترک بود، ممیزی‌های بعضا شدید آن‌ها بود؛ ممیزی‌هایی که بعضی بی‌جهت به نظر می‌رسید و بعضی اساسا انتخاب فیلم مدنظر را برای پخش، با علامت سوال مواجه می‌کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ماجرای فروشنده ممیزی شده
عصر روز جمعه ۱۶ اردیبهشت، فیلم سینمایی «بهترین فروشنده» (Sellers Best) محصول ۲۰۲۱ انگلیس و کانادا، در حالی برای اولین بار روی آنتن تلویزیون رفت که تقریبا یک سوم آن ممیزی شده بود! این فیلم که در نسخه اصلی، یک ساعت و ۴۲ دقیقه زمان داشت، با ۳۰ دقیقه ممیزی، در یک ساعت و ۱۲ دقیقه پخش شد. «بهترین فروشنده» یک اثر خانوادگی است که صحنه‌های غیرقابل پخش نسبتا کمی دارد اما در پخش از تلویزیون، طـوری سالخی شد که ممکن است بسیاری از بینندگان آن، بخش‌هایی از داستان آن را متوجه نشوند. در چنین شرایطی، پرسش این جاست که چرا این فیلم باید از تلویزیون پخش شـود؟ به خصوص آن که از نظر فرمی و ساختاری، اهمیت خاصی ندارد. نه در جشنواره مهمی جایزه برده و نه با امتیاز ۱.۶ از کاربران آی‌ام‌دی‌بی، اثر چندان محبوبی است.
یک روال معمول
«بهترین فروشنده» که البته بـرای اولین بار پخش شد، تنها یک نمونه از آثاری است که با این وضعیت روی آنتن تلویزیون می‌رود و وضعیت آثــار تـکـراری نیز بهتر نیست. در همین آخر هفته، شبکه نمایش فیلم «جاستین» محصول ۲۰۱۹ نتفلیکس را با ۱۸ دقیقه ممیزی (۱۷ درصد زمان فیلم) و شبکه ۳ نیز فیلم «حاشیه اقیانوس آرام: طغیان» محصول ۲۰۱۸ آمریکا را با ۱۸ دقیقه ممیزی (۱۶ درصد زمان فیلم) روی آنتن برد. فیلم‌های قدیمی نیز از این شیوه ممیزی‌ها در امان نیستند. در همین آخر هفته، شبکه نمایش فیلم «شالاکو» محصول ۱۹۶۸ دانمارک را با ۳۴ دقیقه ممیزی (۳۰ درصد زمان فیلم) و شبکه ۳ فیلم «دی‌دی می‌تازد» محصول ۱۹۸۶ آلمان غربی را با ۲۲ دقیقه ممیزی (۲۴ درصد زمان فیلم) پخش کردند.
ماجرای فیلم‌های ایرانی
وضعیتی کــه ذکـــر شـــد، کــم و بـیـش بــرای فیلم‌های ایرانی نیز وجود دارد. به طور مثال فیلم سینمایی «زن بدلی» محصول ۱۳۸۵ جمعه شب در حالی روی آنتن شبکه نمایش رفت که ۲۲ دقیقه (معادل ۲۱ درصد زمان فیلم) ممیزی داشت. این در حالی است که این فیلم نه بازیگر ممنوع‌الفعالیتی دارد و نه موضوع خاصی. حال پرسش این جاست که اساسا این فیلم‌ها چرا برای پخش از سیما انتخاب می‌شوند؟ براسـاس چه معیاری فیلم‌هایی برای پخش آنتن سیما برگزیده می‌شوند که در زمان پخش، به شدت سلاخی می‌شوند و بخش چشمگیری از آن‌ها ممیزی می‌شود؟ اساسا ممیزی فیلم‌های ایرانی که مجوزهای ً لازم را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارند، بر چه اساسی رخ می‌دهد؟ آن هم ممیزی ۲۰ دقیقه‌ای که درک مخاطب از فیلم را دچار خدشه می‌کند؟
منبع: روزنامه خراسانمنبع: آفتاب
کلیدواژه: سانسور تلویزیون صداوسیما سینمای جهان درصد زمان فیلم دقیقه ممیزی روی آنتن فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۵۰۳۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شهرداری می‌تواند با کشور‌های خارجی قرارداد ببندد، اما نه قرارداد‌های پنهانی
احمد علیرضابیگی، عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شورا‌ها در مجلس درباره قرارداد ۲ میلیارد یورویی شهرداری تهران با چین گفت: «شهرداری می‌تواند با کشور‌های خارجی قرارداد ببندد، اما نه قرارداد‌های پنهانی یا دارای ایرادات. وزارت کشور هم در این مورد نظریه تخصصی خود را می‌دهد. اما دستگاه‌های نظارتی باید به این موارد ورود پیدا کنند.»
به گزارش هم‌میهن، او افزود: شورای شهر بر عملکرد شهرداری نظارت دارد و باید براساس چارچوب‌ها عمل کند. اما دستگاه‌های نظارتی هم باید بر عملکرد دستگاه‌های مختلف از جمله شهرداری نظارت داشته باشند. اینطور به نظر می‌رسد که نظارت و خوفی از این دستگاه‌ها وجود ندارد؛ بنابراین هر کسی هر جا ایستاده فکر می‌کند باید چپاول کند.
او گفت: تمام این موضوعات سیاسی است و این به نوع حکمرانی در کشور برمی‌گردد. در مدل حکمرانی کنونی اراده مردم را به حداقل رسانده‌ایم. وقتی مردم حس کنند نظر و اراده آن‌ها تعیین‌کننده است، نظارت را توسعه می‌دهند و نتیجه آن روی کار آمدن شورای شهری است با پشتوانه مردمی که به مردم بدهکار است و باید پاسخگوی شهروندان باشد.
او افزود: چراکه باز هم باید درِ خانه مردم برود برای گرفتن رای؛ پس سعی می‌کند رضایت مردم را به دست آورد. رضایت مردم وقتی به وجود می‌آید که شورای شهر به نیابت از آن‌ها عمل می‌کند. وقتی این اتفاق نمی‌افتد مردم کنار می‌مانند و نظارتی اتفاق نمی‌افتد. اگر نظارتی هم وجود داشته باشد در مقابل آن مقاومت می‌شود. با این روند شاهد پیشرفتی نخواهیم بود.
جاده کندوان یک طرفه شد